Doktorat z językoznawstwa ogólnego absolwent potrafi szczegółowo analizować zmienne i stałe elementy struktury i funkcji języka, zarówno synchronicznie, jak i diachronicznie. Rozumie strukturę teorii językowych, sposób ich pokrewieństwa, a także empiryczną metodę ich potwierdzania lub obalania. Ma wgląd w pragmatyczny i społeczny kontekst komunikacji językowej.

Absolwent jest wysoko wykształconym ekspertem, który wykazał się umiejętnością rozwijania swojej wiedzy w kreatywny sposób. Rozprawa doktorska wykazuje wybitny wkład w specjalizację wybraną z szerokiego zakresu tematów, w tym historii idei, filozofii praktycznej i teoretycznej oraz tematów współczesnego myślenia. Absolwent jest przygotowany pod względem wiedzy, metody i umiejętności językowych do prowadzenia niezależnych badań w zakresie filozofii i nauk społecznych. Może być zatrudniony jako badacz w naukach społecznych, nauczyciel akademicki, redaktor lub tłumacz publikacji eksperckich, krytyk, komentator lub pracownik wykonawczy i analityk w administracji państwowej. Absolwent posiada umiejętności analityczne i językowe przydatne w wielu zawodach wymagających krytycznego myślenia, od agencji publicznych po prywatne przedsiębiorstwa.

Wspólny program z Instytutem Słowiańskim Akademii Nauk Republiki Czeskiej, publiczną instytucją naukową. Szkolenie odbywa się w języku rosyjskim.

Absolwent studiów doktoranckich posiada dogłębną wiedzę teoretyczną we wszystkich głównych dziedzinach egiptologii oraz szczegółowy przegląd i aktualne zrozumienie aktualnego stanu badań i związanych z nimi problemów. Na podstawie rozprawy doktorskiej jest w stanie wykazać się wyjątkową jakością w swojej specjalizacji. Biegłość naukowa, językowa i analityczna oraz umiejętności absolwenta sprawiają, że jest on w pełni przygotowany do profesjonalnej działalności naukowej i pedagogicznej na poziomie międzynarodowym. Absolwent studiów doktoranckich może być zatrudniony w wielu wysoko ocenianych instytucjach zajmujących się badaniem starożytności, a także na poziomie skutecznego kierownictwa najwyższego szczebla w instytucjach uczestniczących w stosunkach kulturalnych, politycznych, gospodarczych lub handlowych między Republiką Czeską a Egiptem.

Celem studiów doktoranckich z zakresu teologii historycznej i systematycznej jest rozwijanie przez studentów, w zwykły sposób dla studiów zaawansowanych, umiejętności myślenia teologicznego i pogłębianie wiedzy o tradycji teologicznej w jej wymiarze historycznym i systematycznym na ekspertach poziom. Studenci uczą się krytycznie analizować i zastanawiać się nad zdobytą wiedzą i metodami stosowanymi w swojej dziedzinie oraz interpretować je zarówno we własnych specyficznych kontekstach, jak i w interdyscyplinarnych warunkach współczesnej wiedzy naukowej. W zależności od tematu ich pracy doktorskiej, ich badania koncentrują się na określonej wyspecjalizowanej dziedzinie teologii historycznej lub systematycznej (np. historia Kościoła, historia dogmatu, teologia systematyczna czy dogmatyka), ale jednocześnie zachowują odpowiednia wizja i orientacja interdyscyplinarna, która dotyczy wszystkich gałęzi teologii.

Absolwenci posiadają ogólną wiedzę na temat problemów Ameryki Łacińskiej w odniesieniu do jej historycznego rozwoju i charakterystycznej kultury, która rozwinęła się od końca XVI wieku, na podstawie społeczności przedkolumbijskich i imigracji z kolonialnych metropolii i Afryki. Absolwenci znają podstawowe fakty z historii Ameryki Łacińskiej oraz umiejętność uczenia się nowych faktów, wspomagana wiedzą z zakresu teorii i metodologii dyscypliny. Absolwenci są zaznajomieni z opracowywaniem opinii na temat podstawowych problemów historii regionu oraz instytucji, osobowości, czasopism i kluczowych prac danej dyscypliny. Rozwinęli umiejętności językowe w języku hiszpańskim i angielskim, umożliwiając im studiowanie literatury specjalistycznej i udział w dyskusjach w międzynarodowym środowisku naukowym.

Celem studiów doktoranckich z zakresu teologii praktycznej i ekumenicznej oraz etyki teologicznej jest rozwijanie przez studentów, w sposób zwyczajowy dla studiów zaawansowanych, umiejętności myślenia teologicznego oraz pogłębianie znajomości tradycji teologicznej w jej ekumenicznej, praktycznej, i wymiary etyczne na poziomie eksperckim. Studenci uczą się krytycznie analizować i zastanawiać się nad zdobytą wiedzą i metodami stosowanymi w swojej dziedzinie oraz interpretować je zarówno we własnych specyficznych kontekstach, jak i w interdyscyplinarnych warunkach współczesnej wiedzy naukowej. W zależności od tematu pracy doktorskiej, ich studia koncentrują się na odpowiedniej specjalizacji z zakresu teologii ekumenicznej lub praktycznej (np. homiletyka, katechetyka, poimenika, eklezjologia praktyczna, hymnologia lub misjologia) lub na etyce teologicznej lub chrześcijańskiej. praca socjalna (diakonia). Zarazem jednak zachowują odpowiednią rozpiętość wizji i orientację interdyscyplinarną, która dotyczy wszystkich gałęzi teologii.

Absolwenci studiów doktoranckich Program w Romance Literatury to wysoko wykwalifikowani specjaliści przeszkoleni do prowadzenia prac badawczych w swojej dziedzinie (literatura jednego lub więcej obszarów romańskojęzycznych). Potrafi analizować literaturę wybranego obszaru romańsko-językowego w sposób kwalifikowany, stosując podejście synchroniczne lub diachroniczne oraz współczesne metody literackie i procedury badawcze. Ponadto, ich wiedza obejmuje znajomość ogólnej teorii literatury, podstawy literatury porównawczej oraz teorii literatury i krytyki ze szczególnym naciskiem na wybrany obszar romańskojęzyczny. Absolwenci są wykwalifikowani na stanowiska w środowisku akademickim (uniwersytety, ośrodki badawcze itp.); ich umiejętności językowe i szerokie wykształcenie kwalifikują absolwentów do pracy w instytucjach kultury, mediach, dyplomacji i innych dziedzinach.

Absolwenci studiów doktoranckich w zakresie historii / historii ogólnej to wysoko wykwalifikowani specjaliści, przygotowani do niezależnych i krytycznych badań oraz posiadający gruntowną wiedzę o politycznym, gospodarczym, społecznym i kulturalnym rozwoju społeczeństwa ludzkiego; posiadają umiejętność pracy z publikowanymi i niepublikowanymi źródłami oraz umiejętność przyjęcia krytycznego podejścia do pism specjalistycznych, prowadzenia podstawowych badań, generowania teoretycznych uogólnień i zastosowania kreatywnego myślenia do analizy faktów i procesów historycznych. Absolwenci są przygotowani do każdego zawodu wymagającego wyższego wykształcenia w historii lub pokrewnych dyscyplin; mogą poszukiwać stanowisk w środowisku akademickim, jak również w szerokim zakresie instytucji w kulturze, służbie cywilnej i polityce.

Absolwenci posiadają solidną wiedzę na temat aktualnych trendów w tej dziedzinie i są w stanie przyjąć kreatywne podejście do odpowiedniego materiału źródłowego. Absolwenci są przygotowani do pracy z oryginalnymi dokumentami łacińskimi, tj. rękopisami literackimi i dyplomatycznymi, inkunabułami, paleotypami i starodrukami, potrafiąc je interpretować i przygotowywać do publikacji i tłumaczenia. Posiadając wykształcenie filologiczne i historycznoliterackie oraz podstawy odpowiednich dyscyplin historycznych (kodykologii, paleografii, dyplomatyki) i historii kultury, absolwenci są przygotowani do umieszczania średniowiecznych i wczesnonowożytnych dzieł w kontekście ich czasów, a także do interpretowania ich jako czynnika wpływającego na kulturę i społeczeństwo kolejnych epok.

Absolwenci są wysoko wykwalifikowanymi specjalistami w dziedzinie literatury i kultury, koncentrującymi się na krajach anglojęzycznych, w szczególności na literaturze i kulturze na Wyspach Brytyjskich iw Ameryce Północnej. Mają dobrą znajomość podejść teoretycznych i metodologicznych, są w stanie prowadzić niezależne badania i nauczać literackich i kulturowych historii Zjednoczonego Królestwa, USA, Irlandii i innych krajów anglojęzycznych oraz związanych z nimi kursów literackich i kulturalnych na poziomie szkolnictwa wyższego. Mogą uczestniczyć w zespołowych projektach badawczych i pracować w międzynarodowych zespołach badawczych. Czescy absolwenci dobrze znają terminologię i styl dyscypliny w swoim języku ojczystym oraz posiadają podstawową wiedzę na temat odbioru literatury anglojęzycznej w kulturze czeskiej.

Absolwent kierunku Języki i literatury germańskie i nordyckie jest wysoko wykształconym specjalistą, posiadającym kwalifikacje do prowadzenia badań w swojej dziedzinie, tj. w zakresie językoznawstwa lub literatury germańskiej i nordyckiej. Jest gotowy do pracy naukowej i dalszego rozwoju w obszarze akademickim. Potrafi radzić sobie z problemami językowymi i literackimi tam, gdzie wymagana jest znajomość języka i praca filologiczna, lub tam, gdzie potrzebna jest teoria i historia poszczególnych literatur we wszystkich kontekstach językowych i historyczno-kulturowych.

Absolwenci studiów doktoranckich w pomocniczych naukach historycznych są wysoko wykwalifikowanymi naukowcami, którzy są w stanie krytycznie ocenić wyniki wcześniejszych badań z zakresu pomocniczych nauk historycznych, historii zarządzania i teorii zasobów, a także wydawnictwa i są w stanie pracować twórczo w te dziedziny zgodnie z międzynarodowym rozwojem pokrewnych dyscyplin naukowych.

Indywidualnie zaprojektowany system świadectw programu doktoranckiego zapewnia absolwentom wgląd w aktualny stan badań i metodologię przedmiotu, szczególnie w wybranym obszarze specjalizacji i ściśle powiązanych dyscyplin. W trakcie zajęć absolwenci zgłębiali także zagadnienia filozoficzne związane z przedmiotami doktoranckimi i tematami oraz zdali egzamin z języka obcego. Rozprawa doktorska jest naukowo cennym wkładem w badanie tematu, a jej odkrycia są zwykle publikowane jako monografia lub badanie w czasopiśmie naukowym.

Celem studiów doktoranckich na kierunku teologia biblijna jest rozwinięcie przez studentów, w sposób typowy dla studiów zaawansowanych, umiejętności myślenia teologicznego oraz pogłębienie wiedzy w odpowiednich dyscyplinach teologii biblijnej na poziomie eksperckim. Dziedzina ta obejmuje wszystkie aspekty specjalistycznego studiowania Biblii, takie jak czynniki teologiczne, literackie i historyczne. Badania koncentrują się na Starym lub Nowym Testamencie. Obejmują one badanie tekstów biblijnych pod kątem ich znaczenia dla tradycji religijnych i kulturowych. W zależności od konkretnego projektu rozprawy doktorskiej studia mogą dotyczyć zagadnień tekstowych, językowych, literackich, historycznoliterackich, historiograficznych, religijnych lub kulturowych. Zwykle muszą także zadawać pytania dotyczące profilu teologicznego lub ogólnego świadectwa Pisma Świętego w odniesieniu do odpowiednich kwestii teologicznych, a także zajmować się kwestiami zrozumienia, komunikacji i interpretacji. Obszar badań biblijnych obejmuje także powiązane dyscypliny specjalistyczne – na przykład filologię języków starożytnych i klasycznych, literaturę starożytnego Bliskiego Wschodu i główne kultury starożytności, fenomenologię religii oraz badanie religii starożytności, archeologii i historiografii odpowiednich regionów – a także refleksja nad metodologiami w obszarze biblijnym, zagadnieniami hermeneutyki oraz historią badań biblijnych i ich aktualnymi nurtami. Studia są w odpowiednim stopniu powiązane z innymi dziedzinami teologii i, podobnie jak inne gałęzie teologii, mają wymiar interdyscyplinarny.